Tarımsal Destekleme Uygulamalarının Süt Sığırcılığı İşletmelerinde Verim ve Ürün Maliyetine Etkisi: Hatay İli Örneği-Türkiye

Agricultural subsidy is one of the important and substantial issues at this time. Countries are continuing to subsidise agricultural production at varying rates depending on the world’s changing trade rules. Turkey reserved 3,9 billion $to subsidise agricultural production in 2014. In the same year, the amount of agricultural subsidy in Hatay was around 75 million$. The share of the Hatay province in Turkey’s total agricultural subsidy is around 2%. While the amount of subsidy per farmer is 1.779,924$in Turkey, it is 3.490,01$ in the Hatay province. Livestock is one of the important agricultural production sectors, and the share of agricultural subsidy for livestock is gradually increasing in Turkey. In this study, the utilisation level of subsidies in dairy cattle enterprises were examined in Hatay. It was found that 52,17% of the enterprises were growing feed crop, and 25,53% of them were utilising the feed crop subsidy. Milk production of the enterprises which were utilising the subsidy was 5.728,9 lt, the milk cost was 0,38$/lt, and the absolute profit was found as 0,03$/lt. In terms of enterprises which weren’t utilising the subsidy, these values were found respectively as; 5.334,4 lt, 0,44$/lt, and 0,09$/lt. According to the research results, it’s been concluded that livestock subsidies are decreasing production costs and increasing farmers’ income significantly.Tarımsal üretimin desteklenmesi günümüzde güncelliğini koruyan önemli konulardan biridir. Ülkeler değişen dünya ticaret kurallarına uymak şartıyla değişen oranlarda tarıma destek vermeye devam etmektedirler. 2014 yılında Türkiye’de tarımsal üretimin desteklenmesine 3,9 milyar$ayrılmıştır. Tarımsal üretim potansiyelinin yüksek olduğu Hatay ilinde tarıma verilen destek aynı yıl yaklaşık 75milyon$ düzeyinde olmuştur. Hatay İlinin ülke tarımsal desteklerinden aldığı pay %2 düzeyindedir. Türkiye’de kayıtlı çiftçi başına destek miktarı 1.779,924 ilen değer Hatay İlinde 3.490,01$olmuştur. Tarımsal üretimin önemli bir sektörü olan hayvancılık sektörü Türkiye’de uygulanan tarımsal desteklerden almış olduğu pay son yıllarda giderek artmaktadır. Hatay İlinde yürütülen çalışma ile süt sığırcılığı işletmelerinin hayvancılık desteklerinden faydalanma durumu incelenmiştir. Çalışma, anket uygulanan işletmelerden$/lt, mutlak kar 0,03$/lt olarak tespit edilmiştir. Desteklerden faydalanmayan işletmelerde bu değerler sırası ile 5.334,4lt, 0,44$/lt ve 0,09$/lt olarak saptanmıştır. Yapılan çalışma sonucunda hayvancılık işletmelerine yönelik desteklerin ürün maliyetini azalttığı ve üretici gelirini önemli derecede artırdığı sonucuna varılmıştır

Input usage and difference analysis in cotton production: A case study of hatay province– turkey

Cotton has an important place among other industrial products in the world and in Turkey in terms ofholding the largest production area, a high export value, and it being a crucial input in the food and animal feedindustries. Turkey is the 7th largest cotton producer in the world, and the region of Hatay where the researchtook place, has an 11.54% share in Turkey’s total cotton production area. It has a 10.57% share in unseededcotton, cottonseed, and in fiber production in Turkey. The primary data of the study were obtained from 136agricultural enterprises with a 95% confidence interval and a 5% average deviation. In the enterprises thatwere examined, 7,767 tons of cotton unseed were produced in a 14,674 da area in 2016. The average cottonproduction area size was found as 108 da and the share of cotton production in the crop pattern was found as38.20%. In the research area, in order to produce 529.29 kg/da of cotton unseed; 2.6 kg seed, 64.9 kg fertilizer,0.85 lt agricultural pesticide, 40.5 lt diesel fuel, 641.7 kw electricity, and 2.7 labor force (manpower) were used.According to analysis results; there was a statistically significant difference at a level of 5% between small andlarge enterprises in terms of fertilizer, labor force, and electricity usage levels. Despite that there wasn’t anysignificant difference between harvest method (by handpicking or machinery) and yield; this result indicatesthat the enterprises which harvest by machinery gain more income compared to the ones which harvest byhand. There wasn’t any significant difference in terms of irrigation method (surface irrigation or drip irrigation)but there was a statistical difference at a level of 5% in terms of income. In other words, the enterprises whichuse the surface irrigation method gain more income compared to the ones which use the drip irrigationmethod.Pamuk Türkiye’de ve dünyada sanayi bitkileri içinde en fazla ekim alanına ve üretime sahip, ihracat pazar değeri yüksek olan, gıda ve yem sanayinde önemli yer tutan stratejik bir üründür. Pamuk, kullanım alanı genişliği ve farklı sektörlerde sağlamış olduğu katma değer bakımından tarım ürünleri içinde özel bir yere ve öneme sahiptir. Dünya pamuk üretiminde Türkiye 7.sırada yer almaktadır. Araştırma alanı olarak belirlenen Hatay İli Türkiye pamuk üretim alanlarında %11.54, kütlü pamuk, çiğit ve lif üretiminde %10.57’lik bir paya sahiptir. Araştırmada kullanılan veriler %95 güven aralığı ve %5 ortalamadan sapma ile belirlenen 136 tarım işletmesinden elde edilmiştir. İncelenen işletmelerde 2016 yılında 14,674 da alanda toplam 7,767 ton kütlü pamuk üretimi gerçekleştirilmiştir. İşletmelerde pamuğun ekim alanı ortalaması 108 da, bitkisel üretim desenindeki payı ise %38.20’dir. Araştırma alanında incelenen işletmelerde birim alandan ortalama 529.29 kg kütlü pamuk elde etmek için; 2.6 kg tohum, 64.9 kg gübre, 0.85 lt tarımsal mücadele ilacı 40.5 lt mazot, 641.7 kw elektrik ve 2.7 EİGB kullanılmıştır. Yapılan analizler sonucunda; küçük işletmeler ile büyük işletmeler arasında gübre, işgücü ve elektrik kullanım düzeyleri bakımından %5 önem düzeyinde istatistiki açıdan anlamlı bir fark olduğu tespit edilmiştir. Pamuk üretiminde hasat yöntemi ile (elle veya makinayla hasat) elde edilen verim arasında istatistiki yönden bir farklılık olmamakla birlikte, kazanılan gelir bakımından %5 önem düzeyinde bir fark olduğu saptanmıştır. Bu durum, makinalı hasat yapan işletmelerin elle hasat yapan işletmelerden daha fazla gelir elde ettiğini ortaya koymaktadır. Sulama yöntemi (salma sulama ve damlama sulama) ile pamuk verimi arasında, istatistiki açıdan anlamlı bir fark olmamakla birlikte, gelir açısından %5 önem düzeyinde farklılık olduğu anlaşılmıştır. Diğer bir ifade ile salma sulama yapan işletmeler damlama sulama yapan işletmelere göre daha fazla gelir elde etmişlerdir

Possıble Changes In Sunflower Plantatıons, Productıon Quantıty And Yıeld Value In Turkey

Ayçiçeği, üretim miktarı ve tüketimden aldığı pay bakımından Türkiye’nin önemli yağ bitkilerinden biridir. Zaman serisi ve quadratik tipi fonksiyon kullanılarak yapılan çalışmada, Türkiye’nin ayçiçeği ekim alanı, üretim miktarı ve verim değerleri incelenerek, olası tahminlerde bulunulmuştur. Trend analizleri sonucunda, 2011 yılı için Türkiye’nin ayçiçeği ekim alanı, üretim miktarı ve verim değerinde artış olacağı öngörüsünde bulunulmuştur. Çalışma sonucunda, ürün alım fiyatı, fark desteği ile mazot desteklerinin günümüz şartlarına uygun olarak belirlenmesi ve tohumluk girdisinin de destekleme kapsamına alınması halinde, Türkiye’de ayçiçeği üretiminin daha uygun şartlarda yapılabileceği ve üretimde artış sağlanabileceği anlaşılmıştır. Bununla birlikte çalışmada, ayçiçeği üretiminin sulu şartlarda yapılması, yüksek yağ oranına sahip tohumlukların kullanılması ve toprak analizine dayalı gübrelemenin yaygınlaştırılması halinde, ülkenin bitkisel yağ açığının mevcut tarımsal potansiyelin kullanılarak kapatılabilmesinin mümkün olabileceği sonucuna varılmıştır.Sunflower is one of the most important oily seeds owing to its both share in consumption and production amount in Turkey. In this study, sunflower plantation area, production amount and yield value in Turkey have been examined and estimations have been done by using time series and quadratic type function. According to trend analyses, it is estimated that Turkey’s sunflower plantation area, production quantity and yield value will increase in 2011. As a result of the study, it is understood that if the buying price of the product, premium support and fuel subsidy are fixed according to the recent circumstances and sunflower seed input is included into the subsidying system, sunflower production in Turkey will be made in better conditions and a rise in production will be achieved. Along with this, if sunflower production is carried in wet conditions, seeds containing high oil rate are used and fertilizing depending on the soil analysis becomes common, then it is concluded that it will be possible to meet the vegetative oil deficit by using the agricultural potential

Economic Analysis of Cotton Production in Turkey: A Case Study of Hatay City

Among all other agricultural products, cotton has an important place in terms of added value contribution and a wide usage variety in different industries. Turkey was the 7th largest fiber cotton producer in the world by the time period of 2016/17 with a production amount of 703000 tons which provides 3.05% of the total global cotton production. Hatay city is one of the important cities in terms of cotton production. The province holds 10.32% of cotton production areas and provides 10.84% of the cottonseed and fiber cotton productions in Turkey. In the enterprises which were examined, input amounts that were used to produce 5.29 tons Raw cotton were as follows; 26.2 kg seed, 648.8 kg fertilizer, 8.5 lt agricultural pesticide, 404.9 lt diesel fuel, 6417.1 kw electricity, and 26.7 manpower. In terms of irrigation and harvest methods, 71.45% of the enterprises were using the surface irrigation method, and 58.38% of them used the machinery harvest method. Within the research area, subsidy excluded income per unit area was found as 2447.24 USD/ha and subsidy included income was found as 3529.39 USD/ha. It was found that, agricultural subsidies increase the income per unit area at a level of 44.22%, and deficiency payments have the biggest share in this contribution (1052.97 USD/ha)

Functional Analysis Of Cotton Production In Hatay Province

Pamuk, kullanım alanı genişliği ve farklı sektörlerde sağlamış olduğu katma değer bakımından tarım ürünleri içinde özel bir yere ve öneme sahiptir. Dünya pamuk üretiminde Türkiye 8.sırada yer almaktadır. Hatay İli Türkiye’nin önemli pamuk üretim alanlarından birini oluşturmaktadır. TÜİK verilerine göre 2016 yılında Türkiye’de 4.160.098 da alanda; kütlü pamuk üretimi 2.100.000 ton, çiğit üretimi 1.260.000 ton, lif üretimi ise 756.000 ton olarak gerçekleşmiştir. Hatay İli Türkiye pamuk üretim alanlarında %11,54, kütlü pamuk, çiğit ve lif üretiminde %10,57’lik bir pay almıştır. Araştırmada elde edilen birincil veriler, Basit Tesadüfi Örnekleme Yöntemine göre %95 güven aralığı ve %5 ortalamadan sapma ile belirlenen 136 tarım işletmesinden elde edilmiştir. Elde edilen fonksiyonda üretim elastikiyeti katsayıları toplamı (??i) 0,976 olarak bulunmuştur. Bu durum ölçeğe azalan getiriyi göstermekle birlikte, elde edilen değer ölçeğe sabit getiriye oldukça yakındır. Fonksiyonda yer alan değişkenler içinde en yüksek marjinal etkinlik katsayıları 13,64 ile tohum (X1) ve 4,18 ile gübre girdisi (X2) olarak belirlenmiştir. Çalışmada Marjinal Teknik İkame Hadleri dikkate alındığında; enerji (X3) faktörüne göre arazi kira değeri (X7) faktörünün ekonomik optimuma en yakın düzeyde (0,98) kullanıldığı sonucuna varılmıştır.Among all other agricultural products, cotton has an important place in terms of added value contribution, and wide usage variety in different industries. Turkey is 8th biggest cotton producer in the World. Hatay province is one of the important cities in Turkey in terms of cotton production area. According to TSI data, in 4.160.098 da of field; 2.100.000 tons of cotton, 1.260.000 tons of cottonseed, and 756.000 tons of fiber were produced in Turkey by 2016. Hatay province has 11,54% of it’s share in Turkey’s total cotton production area, and it’s has 10,57% of it’s share in cotton, cottonseed and in fiber production in Turkey. The primary data of the study were obtained from 136 agricultural enterprises by using the Simple Random Sampling Method with a 95% confidence interval and a 5% average deviation. According to cotton production function analysis results, total elasticity coefficients (??i) was found as 0,976. This situation indicates that decreasing returns to scale, the result that obtained is very close to constant returns to scale. Among the variables that are in the equation, highest marginal activity coefficients were; seed (X1) with 13,64 and fertilizer input (X2) with 4,18. Considering Marginal Rates of Technical Substution, comparing to energy (X3) factor, ground rent value factor (X7) was found being used that closest to economic optimum (0,98)

Farmer Organizations in Turkey: A Case Study of Agricultural Cooperatives

Örgütlenme olgusu ülkelerin kalkınmışlık düzeylerinin belirlenmesinde önemli kriterlerden biridir. Gelişmekte olan ülkelerde olduğu gibi Türkiye’de tarım sektörünün temel sorunlarının başında, üretim aşamasından tüketim aşamasına kadar geçen zaman dilimde özellikle ekonomik örgütlenmedeki yetersizlikler gelmektedir. Çiftçi örgütlerinden biri olan kooperatifler gelişmiş ülkelerde özellikle tarımsal ürünleri pazarlanmasında önemli rol oynamaktadırlar. Örneğin Finlandiya’da et üretiminin %74’ü, süt üretiminin de %96’sı kooperatifler tarafından değerlendirilirken, Polonya’da üretilen sütün %75’i kooperatifler kanalıyla tüketicilere ulaştırılmaktadır. Tarım ürünlerinin işlenmesinde kooperatiflerin payı Türkiye’de %1 ile %10 arasında, AB ülkelerinde ise %30 ile %100 arasında değişim göstermektedir. Bununla birlikte Türkiye’de tarım ürünleri piyasaları aracıların egemenliğindedir. Hayvansal ürünlerde üreticiden nihai tüketiciye kadar ürün 6-7 kez, bitkisel ürünlerde 4-5 kez el değiştirmektedir. Gelişmiş ülkelerde bu sayı 2-3’ü geçmemekte, aracı konumunda olanlar ise genellikle çiftçi örgütleri olmaktadır. Çalışmada Türkiye’de tarım sektörüne hizmet veren ve ekonomik açıdan yüksek bir potansiyele sahip olan tarımsal kooperatiflerin mevcut durumları ortaya konulmuş, genel olarak karşılaşılan sorunlar incelenmiştir. Çalışma sonunda tarımsal amaçlı kooperatiflerin daha etkin faaliyet gösterebilmeleri amacıyla mali, idari ve yapısal yönden tespit edilen sorunlara çözüm önerilerinde bulunulmuştur.Organization is an important criterion to determine development levels of countries. To be successful, agricultural producers need to be well organized. Like other developing countries, one of the main problems in the agricultural sector in Turkey is insufficient economical organization at different production levels.. In Finland 74% of the total meat production and 96% of the total milk production are distributed by cooperatives. In Poland 75% of milk production is distributed by cooperatives. While cooperatives have a share between 1% and 10% in agricultural crop processing in Turkey, this number changes to between 30% and 100% in European countries. The agricultural product market is mostly controlled by intermediaries in Turkey. Meat productions change hands 6 to 7 times, and crops change hands 4 to 5 times in the process from farm to final consumption. This number is around 2 to 3 times in developed countries. This study presents the current situation of agricultural cooperatives and examines the general problems of them in Turkey. In the end of the study, suggestions are made in terms of financial, managerial, and structural problems in order to operate agricultural cooperatives more effectively

Ayçiçeği Üretiminde Maliyet Faktörlerindeki Değişimin İncelenmesi (Trakya Bölgesi/Türkiye Örneği)

In Turkey, which ranks the 10th country worldwide in the sunflower (Helianthus annuus L.) production, 60% of the production is carried out in the Thrace Region. Therefore, agricultural enterprises in Thrace, situated in the European part of Turkey, have mastered in producing sunflower, and have become the centre of vegetable oil industry in the region owing to the produced raw material. In this study, it has been aimed to investigate the yield and income of the enterprises producing sunflower in Thrace Region in Turkey, and besides this whether the factors affecting the production are different. In the final section of the study, cost analysis has been explained in detail on the basis of the sizes of sunflower production area. The data used in the study have been gained from 571 agricultural enterprises which are determined so as to represent the whole Thrace Region with the ‘Stratified Random Sampling’ method. At the end of the study, although the cities where the study has been conducted, have the same climate features and production technologies, it has been introduced that in addition to the income and yield obtained in per unit area, in terms of land rent, pesticide, fertilizing and seed which directly affect the cost have shown differences among cities statistically.Dünya ayçiçeği (Helianthus annuus L.) üretiminde 10. sırada yer alan Türkiye’de üretimin %60’lık bölümü Trakya’da üretilmektedir. Bu nedenle, Türkiye’nin Avrupa bölümünü oluşturan Trakya’da tarım işletmeleri ayçiçeği üretiminde uzmanlaşmış ve bölge, sağladığı hammadde nedeniyle, ülkenin bitkisel yağ sanayi merkezi olmuştur. Bu çalışmada Trakya’da ayçiçeği üreten işletmelerin verim ve gelir durumları yanında, üretimi etkileyen faktörler arasında farklılık olup olmadığı araştırılmıştır. Çalışma sonunda, işletmelerin ayçiçeği üretim alanı büyüklükleri baz alınarak maliyet unsurları ayrıntılı olarak açıklanmıştır. Çalışmada kullanılan veriler “Tabakalı Tesadüfi Örnekleme Yöntemi”ne göre Trakya’nın tamamını temsil edecek şekilde belirlenen 571 tarım işletmesinden elde edilmiştir. Çalışma sonunda, araştırmanın yürütüldüğü illerin benzer iklim özelliklerine ve üretim teknolojilerine sahip olmalarına rağmen, iller arasında birim alandan elde edilen gelir ve verim yanında, doğrudan maliyeti etkileyen arazi kirası, tarımsal mücadele ilacı, gübreleme ve tohum faktörleri yönünden istatistiki açıdan farklılıklar olduğu sonucuna varılmıştır

EU-Turkey agriculture with agricultural productivity levels

Avrupa Birliği dünyanın en önemli medeniyet projelerinden biridir. Türkiye bu projenin içinde yer alabilmek için yaklaşık 55 yıldır çaba göstermektedir. Birlik içinde tarım politikalarının uygulanmasına yönelik toplam maliyet Avrupa Birliği bütçesinin yarıya yakın kısmının tarım sektörüne ayrılmasına neden olmaktadır. Bu bağlamda Birlik son yıllarda tarımsal üretimin devamlılığına, sürdürülebilirliğine ve çevreyle uyumlu olmasına büyük özen göstermektedir. Bu çalışmada; Avrupa Birliği, Almanya ve Fransa'da tarımsal üretim değerinde önemli bir yer tutan buğday, dane mısır, şeker pancarı ve domates ile inek başına elde edilen süt ve kesilen hayvan başına karkas ette 1973-2012 yılları arasında meydana gelen verimlilik değerlerindeki değişimler incelenmiştir. Çalışmada, 40 yıllık dönemde Türkiye'nin tarım ürünleri verim değerlerinde buğdayda %124,2, dane mısırda %314,4, süt veriminde %130,1 ve karkas et ağırlığında %388,7 oranında artış sağladığı ve bu oranların da AB, Almanya ve Fransa'ya ait oranların üzerinde olduğu tespit edilmiştir. Belirtilen dönemde sağlanan verimlilik artışlarına rağmen, sadece dane mısır üretiminde Türkiye'nin verim değeri AB ortalamasının üzerinde olmuştur. Çalışma sonucunda; AB'nde uygulanan tarım politikalarının tarımsal üretimde verimliliği önemli ölçüde artırmasına rağmen, Türkiye'de tarım sektörüne verilen desteklerin Tarım Kanununda belirtilen oranın ancak yarısı kadar olması nedeniyle, ülkenin tarım ürünleri verimlilik düzeylerinin AB ülkelerine oranla oldukça düşük düzeylerde kaldığını belirlenmiştirEuropean Union is one of the most important civilization projects. Turkey has been making effort for 55 years to participate in this project. Agricultural sector almost takes half of the EU budget to carry out agricultural policies. In this regard, union takes great care of agricultural production continuity, sustainability and environmentfriendly applications. In this study, wheat, corn, sugar beet and tomato which have an important position in agricultural production value of EU, Germany, France, and productivity difference between 1973 and 2012 in milk yield and carcass meat per cow were investigated. In the study, 124,2% increasing in wheat, 314,4% increasing in sweetcorn, 130,1% increasing in milk productivity and 388,7% increasing in carcass meat weight were determined during the last 40 years in Turkey. These rates are higher than rates of EU, Germany and France. However, only in sweet corn production, Turkey’s productivity level is higher than EU average. Eventually, while agricultural policy applications boost productivity in EU’s agricultural production, due to insufficient agricultural support, Turkey’s productivity levels in agricultural productions are low comparing to EU countries’ productivity level

Farmer organizations in Turkey : a case study of agricultural cooperatives

Örgütlenme olgusu ülkelerin kalkınmışlık düzeylerinin belirlenmesinde önemli kriterlerden biridir. Gelişmekte olan ülkelerde olduğu gibi Türkiye’de tarım sektörünün temel sorunlarının başında, üretim aşamasından tüketim aşamasınakadar geçen zaman dilimde özellikle ekonomik örgütlenmedeki yetersizlikler gelmektedir. Çiftçiörgütlerinden biri olan kooperatifler gelişmiş ülkelerde özellikle tarımsal ürünleri pazarlanmasında önemli rol oynamaktadırlar. Örneğin Finlandiya’da et üretiminin %74’ü, süt üretiminin de %96’sıkooperatifler tarafından değerlendirilirken, Polonya’da üretilen sütün %75’i kooperatifler kanalıyla tüketicilere ulaştırılmaktadır. Tarım ürünlerinin işlenmesindekooperatiflerin payı Türkiye’de %1 ile %10 arasında, AB ülkelerinde ise %30 ile %100 arasında değişim göstermektedir. Bununla birlikte Türkiye’de tarım ürünleri piyasaları aracıların egemenliğindedir. Hayvansal ürünlerde üreticiden nihai tüketiciye kadar ürün 6-7 kez, bitkisel ürünlerde 4-5 kez el değiştirmektedir. Gelişmiş ülkelerde busayı 2-3’ü geçmemekte, aracı konumunda olanlar ise genellikle çiftçiörgütleri olmaktadır. Çalışmada Türkiye’de tarım sektörüne hizmet veren ve ekonomik açıdan yüksek bir potansiyele sahip olan tarımsal kooperatiflerin mevcut durumları ortaya konulmuş, genel olarak karşılaşılan sorunlar incelenmiştir. Çalışma sonunda tarımsal amaçlı kooperatiflerin daha etkin faaliyet gösterebilmeleri amacıyla mali, idari ve yapısal yönden tespit edilen sorunlara çözüm önerilerinde bulunulmuşturOrganizationis an important criterion to determine developmentlevels of countries. To be successful,agricultural producers need to be well organized. Like other developing countries, one of the main problems in the agricultural sector inTurkey is insufficient economical organizationat different production levels.. In Finland74% of the total meat production and 96% of the total milk production are distributedby cooperatives. In Poland 75% ofmilk production is distributed by cooperatives. While cooperatives have a share between 1% and 10%in agricultural crop processing in Turkey, this number changes to between 30% and 100% in European countries. The agricultural product market is mostly controlled by intermediaries in Turkey. Meat productions change hands 6 to7 times, and crops change hands 4 to5 times in the process from farm to final consumption. This number is around 2 to3 times in developed countries. This study presents the current situation of agricultural cooperatives and examines the general problems of them in Turkey. In the end of the study, suggestions are made in terms of financial, managerial,and structural problems in order to operate agricultural cooperatives more effectively